همه چیز درباره کشور بزرگ چین

کشور پهناور چین با جمعیتی بیش از ۱.۳۵ میلیارد نفر، پرجمعیت‌ ترین کشور جهان است، همچنین از نظر مساحت، چهارمین کشور بزرگ جهان محسوب می شود و اینکه نام رسمی کشور " جمهوری خلق چین " است که  پایتختش پکن است.

نوع حکومت : دولت کمونیستی، دولت سوسیالیستی، دولت تک حزبی

رئیس جمهور کشور چین : شی جین پینگ (2014) نخست وزیر   لی که چیانگ (2014)

سرود ملی کشور چین : راهپیمایی داوطلبان

بزرگ‌ ترین شهر چین : شانگهای تعداد استان  23

زبان رسمی : ماندارین استاندارد زبان رسمی نوشته شده  بومی چینی خط رسمی   چینی ساده شده

مذاهب عمده در چین : بوداییسم، ‌مسیحیت، اسلام، تائویسم  

سن امید به زندگی : 72 سال در مردان و 76 سال در زنان  

پول رایج : رنمینبی واحد پول  1 رنمینبی یوانY = 10 جیاو= 100

درباره یوان بیشتر بخوانید

قومیتهای رایج در چین : هان  91.5%، ژوانگ، یوگیور، هوی، یی، تبتی، مایو، مانچو، مغول، بویی، کره‌ای و سایر ملیت‌ها 8.5%

تعطیلات رسمی در کشور چین : سالگرد تاسیس جمهوری خلق چین (اول اکتبر)

ساعت کار بانک‌ ها : دوشنبه تا جمعه ۹ صبح تا ۶ بعد از ظهر و تعطیلات اخر هفته؛ ۱۰ صبح تا ۵ 

کشور چین به دلیل داشتن وسعت زیاد و تاریخ بسیار غنی همواره جز کشور های تاثییر گزار در تمام دنیا بوده است.

درباره تاریخ کشور چین

تاریخ معاصر چین در آغاز قرن بیستم دچار آشفتگی بود و اینکه به دلیل طمع در قدرتهای خارجی برای تجارت با کشور پهناور چین و به دلیل شورش های بزرگ که مناطق وسیعی از کشور را از کنترل دولت مرکزی خارج کرده بود اقتدار امپراتور در قرن نوزدهم تضعیف شده بود و اینکه در انقلاب ۱۹۱۱ که با هدایت آقای کومین تانگ به رهبری سون یات سنبه وقوع پیوست ، آخرین امپراتور سلسله منچو سرنگون شد . ملی گرایان کشور چین که در سمت جنوب کشور چین  قوی بودند ، در شمال که تحت حکومت سران جنگجو بود با مشکل روبرو بودند .

 چیانگ کای  جانشین سون ، به حملاتی در شمال کشور چین دست زد ، ولی به دست حزب کمونیست نوظهور تضعیف گشت . مائوتسه تونگ رهبر کمونیستها پس از یک سری قیام های فاجعه بار شهری ، نیروی خود را بر مناطق روستایی متمرکز کرد . مائو پس از اجبار به عقب نشینی از کیانگسی در ۱۹۳۴ ، پیروانش را در سفری ۹۰۰۰ کیلو متری ، موسوم به راه پیمایی بزرگ ، که ۱۲ ماه طول کشید رهبری کرد و به استان دور افتاده‌ی شنسی برد . در ۱۹۳۱ ژاپنیها منچوری را تسخیر ، و رژیمی دست نشانده برقرار کردند . پس از اشغال پکن و اکثر سواحل چین از سوی ژاپنیها در ۱۹۳۷ ، چیانگ و مائو علیه اشغال گران متحد شدند ولی در برابر نیروهای برتر موفقیت کمی نصیبشان شد .

پس از جنگ جهانی دوم ، شوروی برای تضمین به قدرت رسیدن کمونیستها در چین کوشش کرد . در ۱۹۴۶ مائو به منچوری تاخت و جنگ داخلیی که شروع شد تا ۱۹۴۹ ادامه داشت و در این سال مائو در پکن جمهوری خلق اعلام کرد و چیانگ به جزیره‌ی تایوان گریخت و در آنجا دولتی ملی گرا تشکیل شد . در ۱۹۵۰ نیروهای چینی تبت – کشوری مستقل از سال ۱۹۱۶ را اشغال کردند.